(( اینکه معماری در لحظه ای از خلاقیت به وجود می آید، یک حقیقت انکارناپذیر است. هنگامی که ذهن درگیر چگونگی استحکام یک ساختمان و نیز تأمین خواسته هایی برای آسایش و راحتی است و برای رسیدن به هدفی متعالی تر از تأمین نیازهای صرفاً کارکردی، برانگیخته می شود و آماده می گردد تا توانایی

سازه و معماری دو مقوله­ی جدا ناشدنی هستند؛ سازه چنان جایگاهی در معماری دارد که هم به آن موجودیت می­بخشد و هم فرم را حفظ می­کند. معماران، سازه را بر اساس شکل کالبدی و به لحاظ علم ریخت شناسی، مشخص و تفکیک می­کنند، به همین خاطر متن حاضر قصد دارد تا بر اساس خصوصیات توصیفی